List Rektora Seminarium Duchownego i Papieskiego Wydziału Teologicznego

WOLNOŚĆ – WYTRWAŁOŚĆ – MISJA

list na Niedzielę Świętej Rodziny, 26 grudnia 2021 roku


1. Wolność serca
Liturgia słowa podkreśla dzisiaj ważny wymiar chrześcijańskiego życia i dojrzewania do pełni człowieczeństwa, jakim jest wolność serca. Ewangeliczna scena odnalezienia młodego Jezusa w świątyni ukazuje, że miał On w sercu wolność do wybrania Boga ponad więzi naturalne. Ta wolność Jego serca była znakiem dla Jego Matki i dla Jego Opiekuna, jest znakiem i dla nas. Każdy z nas bowiem jest wezwany, aby zrealizować słowo Nauczyciela z Nazaretu: „kto miłuje ojca i matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien”, co oznacza, że kto uzna więzy rodzinne za ważniejsze od Boga (dawcy tych więzów), ten zgubi to, co najważniejsze, czyli ostateczny sens, a najpewniej nieumyślnie zamknie i we własnej rodzinie drzwi do Bożej łaski, czym skrzywdzi siebie i innych.
Dlatego Kościół naucza, że rodzina powinna być miejscem, gdzie dorastające dzieci uczą się tej mądrej wolności serca, która przejawia się także we własnym wyborze drogi powołania: kapłańskiego, zakonnego lub rodzinnego.
Pamiętajmy jednak, że wolność serca nie jest tylko własną zdobyczą człowieka, bo to Bóg jest ostatecznie dawcą wolności i to On daje umiejętność mądrego z niej korzystania.
2. Wytrwałość serca
Biblijna Anna z Księgi Samuela wytrwale prosiła Boga o uleczenie niepłodności i dar potomstwa, a gdy jej modlitwa została wysłuchana, upamiętniła ją w imieniu proroka: Samuel („uproszony u Pana”). Wytrwałość to przymiot, który uzupełnia wolność serca: to dzięki wytrwałości i stałości człowiek, który dokonał wyboru w życiu, nie zmienia wciąż
zdania, nie miota się między różnymi drogami, ale pozostaje stały i wierny swojej decyzji. W kontekście dzisiejszego rodzinnego święta wypada podkreślić, że życie rodzinne jest często trudnym sprawdzianem wytrwałości serca. Wiemy, że czasem tej wytrwałości po ludzku brakuje. Ale pamiętajmy, że podobnie jak wolność serca jest darem Bożym,
podobnie jest z wytrwałością. Wytrwałość biblijnej Anny nie jest tylko jej dziełem, bo to Bóg daje łaskę wytrwania. Bóg nie domaga się od nas więcej niż potrafimy, a sam jest również tym, który nas uzdalnia do wypełnienia naszego powołania. Stąd wytrwałość jest Jego darem, który możemy przyjmować, szczególnie w życiu sakramentalnym.
Wytrwałość małżonków, rodziców, ale także wytrwałość kapłanów i zakonników to cnota, która powinna rodzić się w domu rodzinnym, w którym trwa modlitwa wspólna i indywidualna, a więc otwarcie na Bożą łaskę. 
3. Misja
Zarówno wolność, jak wytrwałość serca są narzędziami do realizacji życiowej misji biblijnych bohaterów, o których dzisiaj słyszymy w liturgii. Warto przypominać o tych fundamentach ich misji, ponieważ są one również fundamentem życiowej misji każdego z nas. Wszyscy jako rodziny i jako wspólnota Kościoła mamy misję bycia znakiem zbawienia
dla świata, znakiem miłosierdzia, znakiem tej miłości, o której słyszymy w czytaniu z listu św. Jana Apostoła: abyśmy miłowali się wzajemnie tak, jak nam Bóg nakazał.
Zakończenie
Drodzy bracia i siostry. Trwając w świętowaniu tajemnicy Narodzenia Pańskiego, dzisiaj tradycyjnie okazujecie wsparcie ofiarą na tacę oraz modlitwą wobec Wyższego Seminarium Duchownego w Świdnicy, a zarazem Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. W ten sposób okazujecie solidarną postawę chrześcijańskiej miłości wobec tych, którzy szczególnie w powołaniu kapłańskim pracują nad wymaganymi od pasterzy cnotami, aby lepiej służyć braciom. Kształtowanie w sercach kandydatów do kapłaństwa mądrej wolności serca i wytrwałości w przyjmowaniu Bożych praw, ma prowadzić do ich postawy prawdziwej miłości, ukazanej we wzorze Świętej Rodziny z Nazaretu. Wszystko po to, by nasi absolwenci mogli spełnić misję głoszenia, misję pojednania, misję zbawienia, które jest w Bogu.

Składając naszym Dobrodziejom życzenia obfitości błogosławieństwa od Nowonarodzonego oraz radości z godności dzieci Bożych, jednocześnie dziękujemy za wszelkie duchowe i materialne dowody życzliwości i serdeczności przekazane dla naszego seminarium i naszej uczelni. Niech wcielony Syn Boży żyje zawsze w Waszych sercach i
rodzinach.